Өлеңдер ✍️

Талықсып тау-тасында, жазығында,
Көре алмай көк аспанның жарыгын да,
Қырзын мен сүргін кешкен қайран қазақ
Айналған шыркөбелек қазығында–
Бір жулдыз шыға келді сол бір кезде
Жилтырап жиырма бестің тамызында.
Сәуледеп сәуле туды сана көктеп,
Жұлдызга жұлдыз ерді «ала кет!» деп.
Ұрпаққа уыс-уыс лағыл шашты,
Сол жұлдыз - сонда туған «Жаңа мектеп»
Сексен жыл өткен екен содан бері,
Сөйледі «Жаңаа мектеп» дана боп тек.
Қазақтың көркі бөтен көктемінің,–
Мұнда бар өксік үні өкпелінің.
Мұнда бар мұң сімірген ғалым сөзі,
Үні бар көкке ұлыған Көк Бөрінің.
Соидықтан орны бөлек бәрін көрген–
Бугінгі «Қазақстан мектебінің»!
Әр елде алуап турлі жария бар,
Әлемде алуан турлі әз ұя бар.
Қарасаң - «Қазақстан мектебінен»
Бас алып аққан екен дариялар.
Баладай бас иеді оғап бугін
Сақалыи борға малған қариялар...
Алаштың ақ жайлауы, алқалы елі
Бұл тойга сыбағасын тартады енсді.
Құт тілеп «Қазақстан мектебіне»
Нарларын намыстылар артады енді!..
Бірін айт бәрінен де -
Самғай берсін
Білімніц бұтак, жайған бәйтерегі!