Өлеңдер ✍️

Алыстап кіндік кескен жерден жырақ,
Аңсадым атам Айттан қалған, бұлақ.
Өзіңнен айырылғалы секілдімін,
Қоштасып ұшқан аққу көлден жылап.
Тіршілік кімге тұрақ таптырғандай,
Суыңа балдан тәтті кеттім қанбай.
Шомылған айдың нұры тұнығыңа
Періште түнде келіп бет жуғандай.
Бұралып биге басып балғын құрақ,
Жағаңда жатушы еді шалғын құлап.
Күрсініп көкжиекке қарай-қарай,
Бұл күнде күңгірт тартты көз бұлдырап.
Адам боп жер бетіне жаралғалы,
Дүние мың құбылды жанардағы.
Амал жоқ сылдырыңды сағынбасқа,
Жалбызың болмаған соң жағаңдағы...