Өлеңдер ✍️

«Ғұмыр кештім жайқалып алты-ай ғана-ақ,
Енді бойдан барады әр тайғанап.
Сарылық бұл - кәрілік күзде құшар
Жаңаруға келер жыл, «жантайды» алап.
Қыс та анамды босатты бір сынатып,
Сосын мен де біліндім бүршік атып.
Жарық дәурен жазыпты жарты-ақ ғұмыр
Күз-қылышпен енді өзі тұр сұлатып.
Күз -ақыры заңыңа құлақ асам,
Мен жапырақ болам ба құламасам?!
Өкініш жоқ ендігі топырақпен
Мәңгі бақи бақ құшып құдаласам».
Иә, қалыпты құбылыс үзілгенің,
Бұтақ-шеше ұзатты қызын керім.
Жер-жарыммен өмірлік үйлендірер
Қашан келер, белгісіз күзім менің?!