Өлеңдер ✍️

Көктеміме айтсам деп едім кәміл шынымды,
Самайға мынау самалсыз сәуір сүрінді.
Қайдасың қараторғайым, кешіктің неге?
Сипайын қауырсыныңды.
Сағынып жүрген сәтімде құрақ сыбдырын,
Күнгейіме алшы қонақтап шуақ – шындығым.
Көктем бағыма жетелеп әкелер едім,
Ұстатса бұлақ шылбырын.
Сүйінші құсы көктемнің – жыршы әндеткенде,
Қойшының көңіл хошы жоқ қырсауды ерттеуге.
Қырмызы белге жанарым суарсам деп ем,
Қырдағы жусан бөрткенде.