Өлеңдер ✍️

Аягөздің аспанында Таңсық, Ай,
Сақ санама сәуле құйып тамшыдай.
Махаббаттың мәңгі күйін шертіп тұр,
Аңыздардың арнасындай қаңсымай.
Таңсық, Айым күліп тұра береді,
Тағдырымнан сыр ұқтыра береді.
Өкпетінің өкпек желі өзеуреп,
Қозы даусын құмықтыра береді.
Таңсық емес, таныс айым секілді ең,
Мен де Қозы қоңырыңдай кекілді ем.
Арман ада болғанына өкінбей,
Маң далада маңыраумен жетілген.
Бас қойдырып мөлдір сезім бұлаққа,
Ей, тағдырым, жүрегіме кінә артпа.
Базар-жалған, Қодар қазған ешқашан,
Күдігіңнің құдығына құлатпа!
Аягөздің аспанында Ай, Таңсық,
Жан мұңыңды түсінер ме ем қайта аршып?!
Енді, Қазақ, махаббатты жылатпа,
Жолама енді кірпігіме сайтан шық!