Өлеңдер ✍️

Өр Алтайдан өркен жайып гүл дестем,
Қайыртының жағасында күн кешкем.
Әрине, бұл бабам өскен топырақ,
Астанада шығып кетер күнде естен.
Қыңыр шалдар біржамбастап қисайып,
Бір мес қымыз аспай қалып бір кештен.
Сонау жылғы әңгіменің жалғасы
Бір көшке кеп тірелетін бір көштен.
Ал, бүгінгі байтақ Қазақстанда,
Күндізімді таба алмаймын түнгі естен.
...Көкше көңіл жонжайлауға көсіліп,
Көкбастауға әкем қонған ірге өшкен.
Шіркін, Алтай, бері болсаң «сызықтан»,
Қансонарда алтайыңды ілмес пе ем?!
Көксоқтада көктемірге мінгеспей,
Көкжорғаның жотасында жүрмес пе ем!