Өлеңдер ✍️

Қылаулап келді қырықтың қысы,
Билеп тұр ойды бұлттың мысы.
Түлкілер түске кіреді тағы
Келеді
-ау шіркін қызықтырғысы.
Ұшады самғап үміттің құсы,
Келмес
-ау кімнің жүріп
-тұрғысы.
Ақ жолға салып жіберші мені,
Ақ жорға мінген қырықтың қысы.

Үш қонақ кетті аттанып тезден,
Жиырма бес қайран шаттанып кезген.
Қырықта
-дағы көктем күз бар ғой,
Дегенмен жылдар емес
-ау жездем.
Қылыштың жүзі қырықтың қысы,
Тез келер жанның мұрыт қырғысы.
Екенін енді сезгендей көңіл,
Адамның айлар қырыт құрбысы.
Қырықтың қысы кеңесін шертіп,
Қыраулы бақта келеді ертіп.
Қарында ізім қалғаныменен,
Көктемі келіп кетер ме ертіп.
Келгенмен көңіл қылық қылғысы,
Өзіңе мəлім құрықтың күші.
Қырқаға шығып қалғаныңды ойлап,
Толғантар тоқсан қырықтың қысы.
Қаңтардың таңы қаңтарып тұлпар,
Салбурыныңа салайын сұңқар.
Ойлы да тойлы қырықтың қысы,
Өзіндік өмір əуенін шырқар.
Қылыштай қияр салымымды жер,
Деген бір оймен сабырың кірер.
Кез келіп қалған сияқты, құрбым,
Қастерлі күннің қадырын білер.
Қанатын қыран құс қомдағандай,
Самғайын биік күш сомдағандай.
Ойларымды онға бөлмеші уақыт,
Қырыққа дейін қыс болмағандай!