Өлеңдер ✍️

Сүйінер сүйікті елің,
Жапырағын жайған шынар.
Аңсатты- ау биіктерің,
Сұңқарлар, қайдасыңдар?!
Сандуғаш бола алар ма,
Сайраса сауысқаның.
Құздарға қонала ма,
Тауық пен тауыстарың.
Жолында пысықтардың,
Ешкіні ел серке дейді.
Жонында мысықтардың,
Тышқандар еркелейді.
Қашырға ер салғанмен,
Арғымақ бола алмайды,
Қырандар тұғырына,
Құмайлар қона алмайды.
Мың есек жарамайды,
Бір тұлпар тұяғына.
Мың торғай паналайды,
Бір сұңқар қияғына.
Дарыған жаныма құт,
Бабалар киесінен.
Бөрінің тəңірі артық,
Иттердің иесінен.
Тірлікте тең бе мүлде,
Орыны бар ұл
-қыздың.
Жетпейді жалғыз күнге,
Жарығы бар жұлдыздың.
Төсінде төлдейді елік,
Таулар көп даналар аз.
Көлшікті көлдей көріп,
Жүзеді сарала қаз.
Алатау - құт берекем,
Десем де тасып, таяп.
Абай мен Мұхтарлардың,
Алдында асықтай
-ақ.
Қан төгіп көрсе
-дағы,
Ар төгіп көрмеген ел.
Арысын берсе
-дағы,
Намысын бермеген ел.
Түлкілер қыран жемі,
Болса да айласы бар.
Ту қылар тұмарлы елі,
Сұңқарлар, қайдасыңдар?!
Ту қылар тұмарлы елі,
Сұңқарлар, қайдасыңдар?!