Өлеңдер ✍️

Сұлу Сайрам құлағыңа,
Тағып қойған сырғам ба едің.
Аунар ма едім құрағыңа,
Айналайын, Құлжам менің.
Талқыға кеп Тəкеңдейін,
Сүйер ме едім жырдан керім.
Əшім жатқан əкемдейін,
Күй кернеген Құлжам менің.
Қабанбайдың таққан тұмар,
Төсінен тұр жыр атылып.
Хас
-Күнесім жатқан шығар,
Бұрымыңдай бұратылып.
Бір барсам
-ау жəйім түсіп,
Əсет əнін айтар ма едім.
Бір самауыр шайыңды ішіп,
Бір дем алып қайтар ма едім.
Ақ шағала ауылыңда,
Ататұғын таңым күліп.
Алмаң ба əлде аруың ба?
Жүр ғой əйтеу сағындырып.
Салмаң болып салынармын,
Бақаның боп табыламын.
Басқұрың боп таңыламын,
Шарапатты шаңырағым!
Қолдап, қорғап Қызай ана,
Сауық- Сайран құрған жерім.
Орда тіккен үйсін баба,
Құдыретті Құлжам менің.