Өлеңдер ✍️

Санақсыз құмырысқалар қайшалысып,
Тынымсыз тіршілігін жатты жасап.
Бір кезде илеулерін басып- жаншып,
Шапқылап өте шықты атты жасақ.
Қарап тұрдым күңіреніп күйіне де,
Тағдырлары тапталды табандарда.
Теңдігі жоқ теңселген дүниеде,
Шамаң келмес істерге шараң бар ма.
Көптігін де көңілге тоқ санағам,
Берекесі олардың тастай бекем.
Өмірдегі кей істер ұқсамаған,
Толғандырып адамды тастайды екен.
Еңбекші деп жəне де ел мақтайды,
Ал, мен болсам шынымен жек көремін.
Тоғышарға қашанда тамақ қайғы,
Терең ұғым екен ғой тек дегенің.