Өлеңдер ✍️

Болыпты бір сараң бай баяғыда,
Таяздан түбінде бақ таяды да.
Бір тоқты қимай күңнің қалжасына,
Бір жұтта сүйеніпті таяғына.
Боқ дүние ақыр басын жалмапты екен,
Мал түгіл ұрпағы да қалмапты екен. “Тойдан аяған тоқтың топырақ боп,
Жанарыңа құйылып зарлатса екен. “
Деп əлгіні бір кəрия қарғапты екен...
Ендеше тойдан тілек артылмасын,
Бабалар балалардан əн тыңдасын.
Сараңның салты бізге сарқыт емес,
Тірлікте өз тойымыз сарқылмасын.
Той, міне, бақыт гүлі ашылатын,
Ананың ақ шашуы шашылатын.
Той, міне, бабамыздан қалған дəстүр,
Шаттықты шарасынан асыратын.
Той, міне, əсем биге басатұғын,
Түсіндей түрленетін масатының.
Той, міне, бір өмірлік жиғандарын,
Ата- ана бір- ақ күнде шашатұғын.
Қазекем той дегенде сабылады,
Той қылмас торқа жиып не қылады.
Қамшының сабындай- ақ қайран ғұмыр,
Осындай күндерімен мағыналы.
Жайғандай айдынға кеп қаз қанатын,
Той, міне, аққу – ару назданатын.
Той, міне, азаматтар айдарынан,
Жел естірер желпініп мəз болатын.