Өлеңдер ✍️

  19.05.2022
  132


Автор: Баймаханбет АХМЕТ

Жаз

Жаз айы,
жаздың демі неткен ыстық,
Төскейін түздің желпіп тұр аптабы.
Өн бойын шымырлатып өтті еңістің
Сыңғырлап салқын қанды суаттары.
Жаз айы, жалаң кеуде,
жалаң аяқ,
Асыр сап жүргендей ол кең өлкеде.
Табанын шөңге тілген баланы аяп,
Отырмын көлеңкеде, көлеңкеде...
Жаумады жаңбыр, жаңбыр...
қыр құрғады,
Бұрқырап есті шөптің исі небір.
... Аяулы сезімдердей дір-дір қағып,
Жаз айы жанарында тұрсың, Өмір!




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу