Өлеңдер ✍️

Жылы ұя,
Кең жазира өлке деп,
Қиырлардан келген құстар еркелеп,
Кетті ұшып топ-тобымен түстікке,
Біздің жерге қар түскен соң ертерек.
Қалды дала,
Думан-тойы жоғалған
Төбесінен сыңсып ұшып көп арман.
Самайына ертерек ақ түсірді
Жапырағынан айырылмаған көк орман.
Қар жауса да,
Табиғатқа не амал бар.
Енді аздан соң аяз тілі жалаңдар.
Бұрқыратып буда-буда бұлттарын,
Ұйытқып енді басталады борандар.
Әрбір күннің соңында бір ән қалар,
Адам, адам, сол күні үшін қарманар.
Әй-шәйға да қарамай-ақ, осылай
Біздің де ертең шашымызға қар жауар.