Өлеңдер ✍️
  17.05.2022
  104

Автор: Дәуітәлі Стамбекұлы

Жаным менің осыншама шаршаған...

Жаным менің осыншама шаршаған,
Кең даланың тыныштығын аңсаған.
Мені онда: тау, тас, өзен, шалғынмен,
Қарсы алады алыс-жақын барша жан.
Құрақ біткен сәлем беріп сыбдырлап,
Шырақ тіптен жанарымнан мұңды ұрлап.
Ұмтылады қарсы алдымнан қос бауыр:
Ерке інім мен ерке бұлақ былдырлап.


  жан шаршау Дәуітәлі Стамбекұлы Дәуітәлі Стамбекұлы өлеңдері

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Қарап көріңіз 👇

  Бұрын маған бұл бақыт кезікпеген... ᐈ
  Жалғыз терек жапанда өсіп тұрды... ᐈ
  Ғұмыр кешіп, осынау жұрт қатарлы... ᐈ
  Әлде соны жылдар бойы сағынды... ᐈ
  Күн көрмедім, сондағы бір түндердей... ᐈ

Пікір жазу