Өлеңдер ✍️

Сағыныштың сарғайса да сағымы ақ
Арман сүйген арлы кез де, жарлы кез.
Кірпігімді күн нұрына малып ап
Көкжиекке қарай-қарай талды көз.
Үздіккенде үзіп алсаң үміт тұл,
Сынап-күнді уысымда сырғыттым.
Қарашығы қара өлеңге тұнып тұр
Мұнар күннен
мұң сапырған мұңылықтың.
Көңілдерге көмескілеу күй енді,
Мұнар күннен
мұң сауғанда мың жүдеп.
Қарағайлар қара ағашқа сүйенді
Тамырларын торғыл шуақ тілгілеп.
Көкжиекке көктемдерім көшетін,
Кер күндердің керуеніне серікпін.
Арай іздеп айдындарды кешетін
Ақ дүниеге ақын болып келіппін.
Толқынымды толқытқан да,
Тойлатқан,
Қайран күндер қайта оралмас қас-қағым.
Жасындарын жан-жүректің ойнатқан
Басымдағы бас қамынан басқа мұң...