Өлеңдер ✍️

І
Салық Қазаққа.
Тағдырымның бар шығар бір білгені,
Жиі есіме түседі бұл күндері.
Жылап аққан жылғадай жырдың легі,
Аммандағы Адайлар,
Үрдіндегі.
Тірлігінің мән іздеп астарынан,
Тербейтіндей тереңін басқа бір ән.
Ей, қағынан безінген қасқа құлан,
Аптап іштік Амманның аспанынан.
Ата жұртта аңсары,
алаңдары,
Арман айтты аңырап маған бәрі...
Қос үй қазақ қос тіккен Аммандағы,
Қос қарашық секілді жанардағы.
Тамылжытып таңдарын тамыз майда,
Ақтарылған ақ түндер аңыздай ма.
Көздің жасын көлдетіп ағызбай ма?
Ойыл қайда,
Жем қайда,
Сағыз қайда?..
Сенде де ерік жоқ бауыр,
Менде де ерік,
Теңдеспеспін теңіңді теңге беріп.
Күндерімнің көшіне келгем еріп
Дөңгелек жер бетімен дөңгеленіп...
Үмітіңді үйірсе талай құйын,
Қазақ болып туғанға қалай қиын.
Шуаққа үйің шомылып, арайға — үйің,
Айдын кешіп, айға ұштық
үнтаспадан
Айгүл шерткен аялап «Адай» күйін.
...Елге қайтам,
Ел-Анам, кием-Дала,
Иордания!
қиян шет, иен дала,
Жар болады Жаратқан Иең ғана.
Алты қазақ Амманда жылап қалды,
— Хабар алып тұршы, — деп, жиен бала.
Тағдырымның бар шығар шын білгені,
Жырақтарда жылытты жырдың лебі.
Аммандағы Адайлар,
Үріндегі,
Жиі есіме түседі бұл күндері,
Іздеп келсе тойлар ем, шіркін мені!..
ІІ
Алыстан тапқан ардағым едің,
Арлы әнім едің,
Арналым.
Сыбызғы болып сарнадың, елім,
Қобыз да болып зарладың.
Қайтарам қалай қалқып азабын,
Халіңді сұрар халқым аз.
Амманда қалған алты қазағым,
Әуелеп ұшқан алты қаз...
ІІІ
Үрледім тұнық көліңді,
Білмедің...
бәлки білдіңдер,
үркітпес үміттеріңді,
Үрдінде көрген үр күндер.
Күймемді сонда күйреткен,
Жаратқан саған,
жарты наз.
Үрдінде жүзген үйрек пен,
Әуелеп ұшқан алты қаз.
Торығып,
толқып,
тоңар ма?..
Сағымнан жүрмін саз илеп.
Сағыз бен Жемге қонар ма,
Үрдіннен ұшқан қаз-үйрек?!.