Өлеңдер ✍️

Жиі есіме түсесің,
Бекзада болмысыңмен, күн сүйген
дидарыңмен
Шаңырағым босаған
Шұғыланың шуағы құлағалы теңізге,
Сені де қинадым мен
Толқын боп қоса ағам;
Мені ізде!
Тұңғиықтан қайық көрсең,
Сүйеді деп айтарсың.
Бұлттарды аспан шайып берсе
Байқарсың.
Көбік шашса жағалауда долы
толқын сәтте бір
долы толқын болғанымен
долы толқын ақкөңіл.
өзімін де сен оған да мендік таза
алмаздың,
Жағажайда мың құмқайрақ,
Жарқырайды күнде ойнап,
Сен қайтесің, мұңды ойлап.
Мың құмқайрақ арасында өзіммін де,
бір қайрақ.
Сен оған айт, дүниедегі асыл
тастың әрінен
өзім сұлу бәрінен,
Сүйеді де жанымен.
Почтальонды көрген кезде сырыңды аш,
Түсінбесе ол да саған бұрылмас
хат-хабарды күтеді де,
бір тынбай,
дерексіз күн— көшкен елдің жұртындай,
Сымсыз телеграфтан
сөз тарауға асыққаны секілді,
сезімдерім асығады өзіңе,
болмысыңа,
бітіміңе,
көзіңе
дүниенің ең соңғы ғашықтары секілді.
Жаралы адам жолығар,
Жүрегімді сен менің жараладың...
Сол ұғар.
Серттей сергек сезімдерім,
Көзіңде едім, өзіңде едім
Сезімдерім,
Соры бар...