Өлеңдер ✍️

Жанымның жазығында ат ойнады,
Арымның ақ бұлағы атойлады.
Түнімен қара шанақ күңірентті —
«Қобызшы Молықбай шал Матайдағы»
Шайылса шаңырағы шыңғырады ел,
Қайғыдан шашын жұлып тұр құба бел...
Ағынды Ілиястың Ақсуында —
Құлады құстай ұшқан Жыр-Құлагер.
Қыспақтан шығар деп ек...
Наурызда аймақ,
Құтының қазанында ақ уыз қайнап.
Көктемге көш түзеген керуен еді
Қабанбай,
Райымбек,
Наурызбайлап...
Айқайға сүрең қосып шу боратқан,
Топан да тосқауылсыз...
тулап аққан.
Тажалы табиғаттың тура келсе
ажалы адамзаттың
судан,
оттан...
Дүние, бес күн сәуле
фәниде өткен,
Тауқымет тармақтарын тағы үйреткен...
«Қобызшы Молықбай шал Матайдағы»
Қиямет күйін шалып зар илеткен.
Жан алаң,
көңіл де алаң,
халық та алаң,
Қызғыш құс Ақсу бойлап қалықтаған.
Белеңі бебеу қаққан тіршіліктің
Бөгені бөгесін боп жарытпаған.
Ел едік жаңа жайған керегесін,
Қирайды қыр асқанда неге көшім?
Арман-ай,
арман-айлар азаймайды –
Хал қалай, қарындас жұрт, демегесін...
Болсыншы, айналайын, жұмақ алдың,
Алладан тағы медет сұрап алдым.
Самалы Сарыарқаның сарнағанда –
Жетісу жеті өзені жылаған күн.
Ақынмын,
Елімнен жоқ қиыр күнім,
Молықбай, сен де менің күйімді ұғын!
Қара шал немересін таяғымен
Іздеп жүр арасынан үйіндінің.
Кеудем тұр бірде ашылып,
бір басылып,
Қайғының қара суы құмға сіңіп...
Жете ме жаратқанның құлағына
Кете ме көгімдегі күн де ашылып?...
Жүйкем де жүдеу бүгін
жауыр жаным,
Қайғыдан қара бұлттай ауырладым.
Қара орман қазақ елі
қабірге емес –
Жерлейді жүрегіне бауырларын.