Өлеңдер ✍️

Қыз – көктем,
гүлгүл көктем,
көктем, көктем,
Көңілдің көкжиегін көкке өрлеткен.
Көңілдің көкжиегі көкке өрлесе –
Есіңе түседі екен өткен, кеткен.
Бояуы бұл көктемнің
тым көмескі,
қанша рет ізімізге гүлдер өсті.
көшіне керуеннің ілескенде
Есіңе түседі екен күндер ескі.
Дүние жарығының үр күндері,
Бұл көктем,
керуен – керуен жырдың легі.
қызарып батқан күнге қолын бұлғап
Қыратта қыдырады қыр гүлдері.
Үр көктем,
үрия дәурен,
үміттерім,
қосылып қобыз шалды-ау күдікке мұң ...
Жайқалып жасыл дүние жайнағанда
Шайқалып кетпесе екен тұнық көлім.
Төбемнен бұла бұлттар көшіп өткен,
Күндердің көкжиектен көші жеткен.
Барымның бағымысың –
Сағынышым –
Жанымның жарығысың, осы көктем! ...