Өлеңдер ✍️

Бозаңнан ұшып кеткен бозбала күн,
Толқынды тобығынан қозғап ағын.
Елсізде енесінен айрылып қап
Ботаның естіп пе едің боздағанын?
Жаныма жабырқаған дарымай жыр,
Айдында жалғыз жүзіп жарық Ай жүр.
Абылдың күйі болып ағылайын –
Пернемді бір бассаңшы, жаным Айгүл!
Егіліп жан-жүрек пен жүйке бірден,
Сергідім жалыққанда күйкі өмірден.
Егіз ішек құдыретің «Нар идірген»
Айналдым саусағыңнан күй төгілген.
Елсізде еңіресе, Елім-ай жыр,
Қозғаған шеменімді шерім ай бұл!
Ағылған халық көрдім ақтабанда –
Жаныңнан жарық көрдім, сенің Айгүл!
Көп арман көкірегімде бүр жарады,
Сыңғырлап сұлулардың сырғалары.
Серуен кешіп қайтар ем серілерше
Керуен көшіп барады...
қырдан әрі.
Қазанғаптың,
Түркештің,
Дайрабайдың,
Арманы боп қалайша сайрамаймын.
Сағағынан саз үзсе сал домбыра –
Аққуы ұшып, қаз қонған қайран айдын.
Сен күй тартсаң тамылжыр таңға асығам,
Дина апамның көз жазбай жалғасынан.
Егілдір де төгілдір,
Айгүл шырақ –
Ақ Жайықты асырып арнасынан...