Өлеңдер ✍️

Түсіме ылғи енеді жеті қайың,
Бастан кешкен ормансыз жетім айын.
Жандарына батады аздықтары,
Тəндеріне ызғардың өтті уайым.
Аңсап олар сыңсиды қатарларын,
Басу айтып жұбатып жатам бəрін, –
Аңғаратын секілді ақылдылар.
Балта саптық іздеген қатал барын.
Кəдімгідей жыр оқып жұбатамын,
Аттырардай жанымның бұла таңын, –
Неге екенін ұқпаймын кей кездері,
Жеті қыздай жетілген ұнатамын.
Тіршілігім тағдырдың сүйеді өтін,
Жеті қайың түсіме жиі енетін, –
Жеті ару шығарсың мені сүйген,
Жырымды оқып барыма сүйенетін.
Қалай ғана шығарам естен мұны,
Киелі сан жанымның ескен мұңы...
Жылап тұрар басымда жеті кемпір,
Жарық дүние жарығым өшкен күні.