Өлеңдер ✍️

Өмір сүру «бар» мен «жоқтың» арасы,
Кең дүниеге ғашық көзбен қарашы.
Тағдыр маған сырт бермесе де жотасын,
Көңілімді жібітеді бір жанардың қарасы.
Өмір нұры кеудеме кеп, шырақтайын жанады,
Балаң жігіт, сезім толқын Муза болып барады.
Соған арнап, жыр төгіліп, сыр жазумен,
Ақ қағазда зыр жүгірген қолым шаршап талады.
Сонда – дағы жүрек аңсап, соны ғана қалады,
Ойлар – ойлар сана билеп тығырыққа қамады.
Алпыс екі тамырымды бағындырған от – сезім,
Жырыма кеп тамады, жырыма кеп тамады.
Сырлы дүние, мен өзіңнен жалықпаймын,
Қуанып, шаттанып, шалықтаймын,
Бәрі жақсы осынау дүниеде –
Ең жақынды жоғалту анық қайғың...