Өлеңдер ✍️

Күдікпенен, қарар кімдер,
Сенер кім?!
Жыр-сайыста жүрек жұтқан мен ермін.
Қобыланды боп шүйлігемін
Ордасын
Шабамын деп өлең атты өнердің.
Тұлпарымның тері көзге құйылды-ау,
Ісім өнбей, күшім және сұйылды-ау;
Қамалына басып кіру өнердің,
Көбіктімен жауласудан қиындау!
Кім біледі – қашан, жаным, жай табам?
Қашан жеттім мақсатқа деп айта алам.
Ең қиыны – бүгін жеңген жауымды,
Ертең тағы жеңу керек қайтадан!
Жалтақтаусыз,
Жортақтаусыз,
Аяңсыз,
Сынға түсу керек күнде аяусыз.
Уақыттың маған деген пейілі
Қараманның достығындай баянсыз.
Батыр да боп көрінермін жұртқа мен,
Батыл да боп көрінермін сыртқа мен.
Тайбурылдың алынбаған бір тері,
Бар екенін білетін сен Құртқам ең!