Өлеңдер ✍️

Қара түн
Құшағыңда тарықтым мың,
Есігін қақсам екен барып кімнің.
Үрей боп уілдеген қараңғылық
Қадірін ұқтырады жарық күннің.
Білмеймін– қаймығасың басқа кімнен,
Қамығып қараңғыдан жасқандым мен.
Қыбырлап көзін ашқан тіршілікке
Алланың шамы керек аспанға ілген.
Кел, жарық– қараңғыны тілгілеген,
Гүлге де жарық керек үлбіреген.
Жабықтан түскен жарық сәулелерге
Арнар ем алтын кірпік бір-бір өлең.
Тауға да,
Жарық керек сай-салаға,
Жарықта кісі өлімнен тайсала ма?
Өлең боп уілдейді көкірегім
Жарыққа көзім әбден тойса ғана.
Бұза алмай қара түннің тас қамалын
Қарманып, қараңғыдан жасқанамын.
Кел, жаным,
Қара түнді бөлісейік,
Сенің де қалған жоқ-ау басқа амалың...