Өлеңдер ✍️

Жүреді ғой әмірің
Тілекті бер, тәңірім:
Енді маған көрсетпе
Дүмділердің зәбірін.
Кемісін бер қапымның,
Жемісін бер ақылдың.
Тілін кесіп ала гөр
Шайпау, долы қатынның.
Жылқымды бер алалы,
Күлкімді бер шамалы.
Арсылдатпай бетіме
Адалдан бер баланы.
Заман болса – бұзылды,
Адам біткен – қыжылды.
Ақ бетімді қызартпай
Ұяттан бер қызымды.
Қинадым ба мен сені,
Сол – тілектің өлшемі.
Тізерлетпей, тұқыртпай,
Елімді бер еңселі.
«Жарлы емеспін, зарлымын...»
Көше алмайтын бар мұңым.
Бір тілекті бермесең,
Бермей-ақ қой барлығын!
Арадағы сөзге еріп
Бір досым жүр өзгеріп.
Өкпелесе арман не
Құлақ естіп, көз көріп.
Ұғар сөздің нарқын кім,
Шарқ ұрдым да, сарқылдым.
Әйел сеніп әуре етті
Өсегіне әркімнің.
Ағайынның сұмдығын
Әшкерелер кім бүгін?
Керегі жоқ ешкімге
Менің айдай шындығым.
Бәрі жалған, жасанды,
Аярлықпен өш алды.
Кімге барып дәлелдеп,
Ақталасың қашанғы?!
Болмаса да жазығым
Қарғанумен қажыдым.
Шыркөбелек айналам
Шындығымның қазығын.
От емеспін, түтінмін,
Сынығымын бүтіннің.
...Бүйткен ақиқатыңа
Мен де ендеше
түкірдім!