Өлеңдер ✍️

Сөз бастадым ұлылыққа табына,
Туған жан ол Алашымның бағына.
Сырлы ой жазып сезімімді білдірем,
Әдебиеттің Әуезовін сағына.
Көркем дүние ой маржанын жалғаса,
Ойсыз ғұмыр кешу деген далбаса.
Бар ғаламға Абай даңқы өрлей ме,
Әлем сүйген Әуезовім болмаса?
Перзенті ол арда туған ғасырдың,
Академик ұлы ұстазға бас ұрдым.
Жетпіс өнер аздық еткен бойына,
Рухы қонған Абай сынды асылдың.
Менің далам – Абай, Мұхтар мекені,
Қиялымның шарықтайды жетегі.
Алаштардың нұрлы арманы, ақылы,
Әуезовтың сөзіменен жетеді.
“Абай жолы” – теңдесі жоқ шығарма,
Тағылымды тарих болар мыңдарға.
Әдебиеттің еңкеймейді жалауы,
Абай ай боп, Мұхтар күн боп тұрғанда.
Ғасыр өтсін, дәуір өтсін арада,
Алмас қылыш жарқылдамай қала ма?
Сарқыттарын сіңіремін санама,
Мұра етем ұрпағыма, балама!