Өлеңдер ✍️

Баһадүрлер сияқты майданда сап түзеген,
Иіліп тұр сені еске ап,
Мың самырсын, жүз емен.
Дала мұңды болғанмен, қала таңы қарбалас,
(Жауған жаңбыр шайырдың сағынышын аңдамас).
Жан азабын кімдердің жырға қосып келем мен,
Көз жасымен аялап бұлт қарайды төбемнен.
Мен іздейтін дерегін,
Сен сен едің, сен едің,
Қара жердің қайғысын бір көтеріп келемін.
Түн де қара бұл жақта, жол да қара, бұлт қара,
Мен айтатын ескі әнді алайда, сен құптама.
Жүрегімнің жыртығын сенен басқа кім жамар,
Сенбеймін мен құстарға, кетеді алдап тырналар...
Һәм жаралы, һәм мұңлы,
Елесімен барады айлар кесіп алдымды.
Шайырлар көп айтатын күтер мені нұрлы күн,
Сағынышың боп оралам,
Ораламын, құлдығым!
Қараша айы келгенде қасымда бол, қамқорым,
Қарауытқан таулардың басында бол, қамқорым!
Жел сүйреген құмдардың ішінде бол, қамқорым,
Мен сүйреген мұңдардың түсінде бол, қамқорым.
Ақшам келсе желпініп көп ұшады сауысқан,
Ол әкелген хаттарды оқып-оқып тауысқам...
Баһадүрлер сияқты майданда сап түзеген,
Иіліп тұр сені еске ап,
Мың самырсын, жүз емен.
Қараша айы болғанда, қара жаңбыр жауғанда,
Сен сияқты күтетін құлазыған орман да.
...Күз жауыны онсызда қасіретімді молайтар,
Мен жайлы ізгі хабарды іңір барып сол айтар...