Алда мені,алдағаның ұнайды,
Қолыңа алып ұстатам деп күн айды.
Сенің тәтті сөздеріңе елітем,
Тірлігімді жоспарламай былайғы.

Өтіріктің білсемде өрге баспасын,
Бас ауыртып ойлап қайтем басқасын.
Емірене өмір сүре беремде,
Ен көңілдің кілтін өзің ашқасын.

Қандырасың құлағымның құрышын,
Күйкі күннің бәрі тәйір құрысын.
Алданудың тәттілігін сезініп,
Кеңіп сонда сала берер тынысым.

Әлде неге таңырқаймыз таң қалып,
Арманымыз жұлдыздарға жалғанып.
Құр елесті өтерміз ау малданып,
Қу түлкідей дүниеге алданып.

Әйелміз ғой алданамыз жиі біз,
Еркелеуге келмеседе күйіміз.
Мынау күйкі тіршіліәктің қамы мен,
Ашып жүр ғой онсыздағы миымыз.