Өлеңдер ✍️

Құдайдың да сезімнің де құлдары,
Мұнараға айналатын мұңдары.
Жалғандағы жанашыры олардың,
Жалғыз ғана жырлары.

Басына емес жүрегіне жүгінген,
Қала аспаны түтіндерді сімірген.
Тұрпайылық жайлағанда әлемді ,
Ең алдымен ақын ғана түңілген.

Тойып ішіп мәйханада сірадан,
Өмірай деп өксіп іштен жылаған.
Ақындардың бәрі бір ұлы әлем,
Түпсіз ойдың түнегіне құлаған.

Құласа да тек биіктен құлаған,
Жыласа да шындық үшін жылаған.
Өзінде жоқ дүниеде ақындар,
Еш қысылмай тәңірінен сұраған.

Сұм тірліктің тартыстары түгемес,
Жауынада еш жамандық тілемес.
Шын ақындар пәнидің мәз қонағы,
Дірілдеген нұр елес…