Өлеңдер ✍️

Еркеш ағаның рухына
Тыңда деп еңбек адамын, Тыңгерді жырлап тынбастан;
Тыңайтып жырдың танабын, Тыңда да жазды тың дастан.
Зеренді тауын сүйем деп, Зердемен көркін зерледі.
Темірден түйін түйем деп, – Теміртау келіп терледі.
Баладай жаны аңқылдап, Елім деп жүрген елжіреп:
Жақсыны іздер жарқылдап, Соқпай ма қайтіп сол жүрек?!
Айнакөл жақтан саңқылдап, Салды азан құстар тізбегі:
Қараша қаздар қаңқылдап, Ақынын әлде іздеді?!
Оқжетпес неге ah ұрды, Сезімсіз мылқау құз ба еді?
Көп көрген ойлы ақынды, – Жатыр ғой сайрап іздері!
Көгілдір Көкше күмбезі, – Күңіренткендей күз демі:
Үмітін үзбей ізгі елі, Ақынын әлде іздеді?!
Бұйығы Биші қайыңдар, Сыңай бар сынық жүздері:
Жапырақ – жүрек уайымдар, Жұлқиды жел де үзгелі.
Айнакөл неге томсарған, Айдынын жапқан мұз ба еді?
Айшықтап өрнек сонша алуан, Аққулар неге жүзбеді?!
Айнакөл жақтан саңқылдап, Аққулар әнін айтады.
Қараша қаздар қаңқылдап, Көктемде елге қайтады!..