Өлеңдер ✍️

Туысым да, ақеділ нағашым да,
Ғұмыр кешкен Таластың даласында.
Көп болса да ойшылы ойлы елімнің,
Миғұласы жоқ емес, нанасың ба?
Егінде өскен арам шөп секілденіп,
Қалың елдің кімдер жоқ арасында.
Көрінгеннің ілескен айтағына,
Сайтаны да жоқ емес, сайқалы да.
Бірақ туы желбіреп келеді әлі,
Ойлы елімнің бәйге алып байталы да.
Қадау-қадау жайғасқан кең далаға,
Елім кейде ұқсайды шерлі анаға.
 Ұлдары да жоқ емес,
Айналдырған –
Емхананы ұялмай жемханаға.
Тұла бойын қызыл шоқ қарымаған
Елдер ғана намысын жанымаған.
Шынымды айтсам,
Жоқ емес ұлдары да,
Атқа мінсе атасын танымаған.
Қасиеті жоқ емес құм, белдің де,
Қасіреті жоқ емес гүлдердің де.
Қайран жұртым!
Шамданба ойсызыңа,
Ұрылары көп болған ұлы елдің де!