Өлеңдер ✍️

Арамдыққа аяқ баспаған,
Қиындық көрсе саспаған.
Алаштан асып туса да,
Басынан пенде аспаған.
Тығылып жұртқа, тасаға,
Шындықтан жігіт қаша ма?
Жазсаң да емдеп сырқатын,
Кісіге қастық жасама.
Арналы өзен бойында,
Өсіп ек,
Не бар ойыңда?
Керіп сап ақын ағаңды,
Қолыңнан келсе сойылда.
Айдыныңды айдан асырып,
Күркіреп өлең оқып ем,
Торқалы торғын тойыңда.
Жақсылыққа – жамандық,
Жасағаның қалай?
Мойында.
Көздері жанып шоқтанған,
Құзғындар қанша топтанған.
Жерлестерімнің ішінен
Бір мылтық сенсің оқталған.
Жауығып лезде үлгерген,
Сендейді бұрын кім көрген?
 Атпақ боп таудың арқарын,
Аңдыған сенсің сұр мерген.
Білемін сені бұрыннан,
Бетің жоқ бері бұрылған.
Жолыма –
Арсыз тірлікте
Бір тұзақ сенсің құрылған.
Дау болсаң қатер төндірген,
Өртіңді жұртым сөндірген.
Ұмытпа сайтан болсаң да,
Жұмыртқадан жібек өндірген.
Қолынан өлген кісінің,
Қай сұм да кісі өлтірген.