Өлеңдер ✍️

Кең даланың толтырған күрең белін,
Ауыртпалығыңды қаншама білем сенің.
Президент болдым деп бес кісіге,
Бұтқа толып, бауырым, шіренбегін.
Жолы түсіп көрмеген еш қулыққа,
Қай жерің бар ұқсайтын есті ұлыққа.
Қара майдай жылтырап көзді алдайсың,
Аттанатын секілді кешкі ұрлыққа.
Зар болғасын ата жұрт есті ұлыққа,
Араласқан бір сұмсың кешкі ұрлыққа.
Түкірдім бе –
Бес кісі тұрмақ, інім,
Президент болсаң да бес құрлыққа.
 Басыңды алып қашқасын жаман аттай,
Қай бұлақ та тартылған саған ақпай.
Қора ішінде қап қойған
Көрінесің
Қара қиға толтырған қара қаптай.