file loc phone login_m arrow_left arrow_right author ca cat compl coms del down fav fav_del fav_m fav_m_del fb gp left like login mail od reply right search sort sort_down sort_m sort_up tw up view vk ya

  Өлеңдер ✍️

  11.03.2022
  164


Автор: Рафаэль Ниязбек

АҚЫНДАР ТУМАЙ ТҰРМАҒАН

Жұмыр жерде – көк белде,
Жұмыр басың қағылмай, –
Тумайды ақын көктемде
Адамзат үнін сағынбай.
Барам ба қалай жоқты айтып?
Өкпелеп сендей мәңгүртке.
Көрген бе, сірә, кек қайтып,
Жалтақтай берсек әр түпке.
Туады ақын жаны ізгі
Ерегісіп есек, малғұнға, –
Сексеуілдер өскен тәрізді
Тамырын байлап жал-құмға.
Арыстан кеуде адамда
Ар-намыс барда тулаған, –
 Бұрқанған бура заманда
Ақындар тумай тұрмаған.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу