Өлеңдер ✍️

– Жанарында жұмыр жер,
дала көшіп,
Ғұмырында көрмесін нала кешіп.
 Бізге тартып туған, – деп, жиеніміз, –
Көкшетаудан желпінген самал есіп.
Жанарына жарқылдап жұлдыз тұнған,
Жоқтан өзге нәрсеге кім қызынған.
Тартқан бала жаман ба нағашыға,
Жақсы ағаштан жақсы үй тұрғызылған.
– Жұртпыз, – деп те, – қыр асып,
қыр жайлаған, –
Алатау жақ бір жақтан шаужайлаған, –
Көрмейсің бе бұл бала
өзіміздің
ақша бұлттан көктегі аумай қалған...
Көк ала бұлт көгінен жиі көшіп,
Көңіліңді бұзбасын құйын есіп.
Қай тұқым да құнарлы жерге егілген,
Дән жинаған басына биік өсіп.
Ақмарал мен ақ бөкен,
Сайғақтың да,
Жортқан ізі жатпай ма сайрап құмда.
Қай жаққа да тартса да тірі болсын,
Ұлылары көп болған қай жақтың да.