Өлеңдер ✍️

Қоғамда ұят жетілмей
Ұлассын қалай жырға әні.
Өз жұрты өгей жетімдей
Қаласа шалар құрбаны.
Алаңсыз жүрген бекінбей
Асыл ер болып құрбаны, –
Сұр дала бетпақ бетіндей
Бедірейіп қарап тұрғаны.
Келеді жұртым күн кешіп,
Жүргендей желдің өтінде.
Өтірікке шындық мінгесіп,
Өткелден өтсе өкінбе.
Тыныштық бар ма қазаққа,
Тұрса егер қоғам дүлейден.
Жетсе де қолы азатқа,
Арыла алмай келем үрейден.
Жетілген жарық күн көрмей,
Жоқ деме жықпыл, шатқалы.
Қорқамын кейде
Жүргендей
Бір мылтық мені атқалы.