Өлеңдер ✍️

  11.03.2022
  169


Автор: Рафаэль Ниязбек

МЕНІ ӨЗІҢДЕЙ ТҮСІНГЕНДЕ

Қуанғанда көзімде күн күледі,
Бақытты ақын шығармын кім біледі.
Серік мырза, үйге іздеп келгеніңде,
Көңілімде күркіреп жыр түледі.
Тіршіліктің сыр айтып өткелдері,
Ат үстінде келесің көптен бері.
Көкірегім күмбірлеп күйге толған
Көңіліңнен ескенде көктем лебі.
Өзің барда баянды бақ ұсынған,
Туған елде кімдердің сағы сынған.
Серік мырза, сен едің ақжал толқын
Ғасырлардың жаралған ағысынан.
Тал бойында тулаған барыс қаны,
Ақ сұңқарсың самғайтын алысқа әлі.
Арманыңды арқалап жосылуда
Өміріңің бұрқанған ағыстары.
Ұлы дала төсінде дамылдаған,
Ел ішінде кім сізді сағынбаған.
Көңіліңнің шуағы болар, бәлкім,
Үй ішінде ақ сәуле ағындаған.
Алыс-алыс жолдарға жиі аттанып,
Елге бақыт іздейсің күй ақтарып.
Кейде менің көзіме елестейсің
Адалдықтың ақ шыңы сияқтанып.
 Ақын кейде өмірден түңілгенде,
Ой кешеді түнімен, күнімен де.
Мүмкін мені түсіндің,
Жүрегіме
Жүрегіңнің көзімен үңілгенде.
Кейде шошып оянам түсімнен де,
Сұмдар қанша көздеген құсымды елде.
Мен бақытты болармын
Өрт жанымды
Жұрттың бәрі өзіңдей түсінгенде.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу