Өлеңдер ✍️

Жалқауды Құдай құрай ма,
Ендеше, қалқам, мұңайма.
Жабырқап жүрген екен деп,
Жалғанның тауы құлай ма.
 Көзіңнің жасын бұлама,
Ант бұзған сертте тұра ма.
Қайғыға сәл-пәл берілсең
Сұсты өмір – жартас құлама.
“Ұрпағын, – дейсің, – аналар
Шексін деп азап туа ма?”
Ылдиға құлап өрдегің,
Жанам деп жанбай сөнбегін.
Жолда арбаң сынса егерде
Аңырып тұрмай жөндегін.
Алданбай сағым елеске,
Ұмтылған жаңа белеске.
Қоңыраулатып өте шығатын
Өмірің күйме емес пе.
Сілкінген жандар түледі,
Көзінен көктем күледі.
Қайғыны жеңген адамдар
Жауын да жеңе біледі.
Көңілдің гүлі солмайды,
Көгіңді қай бұлт торлайды.
Ақ күміс күннің сәулесі
Түспейтін адам болмайды.