Өлеңдер ✍️

Тіршіліктен өтсең де көктем көрмей,
Тағдырыңа бола ма өктем келмей.
Қайық болып өткізген сен емес пе,
Өзендерім тұрғанда өткел бермей.
Рухы биік көрінген тұлға алдында,
Туысым да жоқ еді, туғаным да.
Сен емес пе өткізген мені арқалап,
Асулардан аса алмай тұрғанымда.
 Шуақ шашып тұрса да күн көгінде,
Неге азапты күн кештім нұрлы елімде?
Сен емес пе туымды желбіреткен
Көріне алмай биіктен жүргенімде.
Көлеңкемді түсірмей терегіне,
Бақыт тілеп жүргенде мен еліме, –
Сен емес пе құтқарған,
Кемем қирап,
Батып бара жатқанда тереңіне.
Бұғанасы қатайып жетілгенде,
Кімдер шетке тебеді жетімді елде.
Қайрақ болып қайраған сен емес пе,
Жүзім менің мұқалып кетілгенде.
Жанарымның ішінде сөнген арай,
Сен жоқ жерде шығамын төрге қалай.
Менің сынық арбамды,
Шаршасаң да
Сүйреп келе жатырсың өрге қарай.