Өлеңдер ✍️

Қуат алып құнарлы жер бетінен,
Ұлтқа тұтқа болатын ер жетілген.
Кемеңгердің сәулесі түспесе егер,
Кімнің сәуле еседі келбетінен.
Тауға салса жігері шағылмаған,
Жігіт аз ба төрге озып дамылдаған.
Жүрегіңе үңіліп көрмек болып,
Димаш бірде өзіңді қабылдаған.
Жүрегіңе тереңдеп үңілгенде,
Көп нәрсені аңғарған түріңнен де.
Ақ боз атқа мінгізіп, аттандырған
Шымылдығы шындықтың түрілгенде.
Аты шауып тұрса егер өрге қарай,
Азамат ер шықпайды төрге қалай.
Жұлдыз болып көгіңде жанып тұрды,
Жанарыңның ішінде сөнген арай.
 Тал бойыңа ақ арай нұр таралып,
Көтерілдің биікке тұлғаланып.
Туған жердің тамырын бұлқындырған
Өміріңнің өзені тулап ағып.
Мына сұрқай заманда қайғы атылған,
Үйлер қанша тұнығы шайқатылған.
Сен бар жердің бәрін де,
Буырқанып,
Таудан аққан бұлақ та қайта тұнған.
Жұртың сені айбарлы сұс көреді,
Соның өзі бойыңа күш береді.
Оу, Өмеке, өйткені жүрегіңе,
Димекеңнің сәулесі түскен еді.