Өлеңдер ✍️

  10.03.2022
  162


Автор: Рафаэль Ниязбек

ТУЫМДЫ, ӨМІР, ЖЫҒА АЛМАС

Жарқырап тусам күндейін,
Жер басып неге жүрмейін?
Қыңсылатып қаншық - өмірдің
Етегін неге түрмейін?
Бойында бұлғын күш тасып,
Ұшқанда таудан құс та асып,
Сыбағамды тартып ала алмай,
Өмірмен келем ұстасып.
Нарқымды жұртым білгенде,
Жатам ба өксіп бір белде?
Сыбағасыз қалай өтпекпін,
Сыбанып білек жүргенде?
Ізіне түссе күн-түні,
Тына ма соқпай түлкіні.
Туымды, өмір, жыға алмас,
Жықса да мені бір күні.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу