Өлеңдер ✍️

Билік құрмай кеуделі ер данасы,
Жатқа тола береді кең даласы.
Ардан аттай бастады бұл адамдар
Ізгіліктің бұзылып шекарасы.
Ар аттаған адамдар баққа жетіп,
Жүрген кезде қылығын мақтан етіп,-
Қасқыр қойға шаппаған қорадағы,
Ала арқанның үстінен аттап өтіп.
 Көңілімде бір көктем көктегенде,
Сұрақ қойдым өзіме көк белеңде:
Адам аттай береді ардан неге,
Қасқыр аттап арқаннан өтпегенде?
Тірлігімнің айналған қорғанына,
Ойға шомып, көз салам орманыма.
Сонда қалай?
Адамға қарағанда
Қасқырда ұят күшті болғаны ма?!