file loc phone login_m arrow_left arrow_right author ca cat compl coms del down fav fav_del fav_m fav_m_del fb gp left like login mail od reply right search sort sort_down sort_m sort_up tw up view vk ya

  Өлеңдер ✍️

  09.03.2022
  216


Автор: Рафаэль Ниязбек

ҚАЙРАН АУЫЛ

Көңілінің әйнегі қырауланып,
Ауыл мұңға кірпігін тұр-ау малып.
Мынау жарық әлемнен таба алам ба,
Тоқшылықты іздесем сұрау салып.
Ұмытпаған жан болсам бір Құдайын,
Неге ауылдан алыстап бұлдырайын,
Құйындары тұмсығын жерге қадап,
Шыр көбелек айналған бұрғыдайын.
Көшесінде ауылдың құм суырып,
Көз жасына малшынып тұр жуынып.
Жылан бауыр Жоқшылық жетсе асығып,
Жемеді елде Қайғыны кім қуырып.
Көз алдында буалдыр сағым билеп,
Келе жатыр өлмелі жанын сүйреп.
Әлі күнге пісіріп жеп келеді,
Қайран ауыл Қайғыдан қамыр илеп.
Жұрттың бәрін ұстаған шаңға қамап
Қай басшыны көтерем Арға балап.
Жетім бала сияқты ауыл кейде
Жалаңаяқ жүгірген жар жағалап.
 Шырғалаңның көп түскен әуресіне,
Ақша бұлттар – тауының сәлдесі ме?
Қайран ауыл қалтылдап тұр ілініп
Үмітінің жалғыз тал сәулесіне.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу