Өлеңдер ✍️

Серуендеп қайтсам да қырға шығып,
Су сепкендей көңілім тұр басылып.
 Ескі жұрттан ізімді көп іздедім,
Терең көміп үлгерген құм жасырып.
Өмір үшін тағдырмен көп тіресіп,
Көктеді ме алдынан көктем есіп.
Неге ізімді таппайын,
Жайқалса егер,
Іздерімді қуалап шөптер өсіп.
Көңілімде бір аспан күркіреді,
Күркіреген даусынан қыр түледі.
Жал-жал болып жайқалған жасыл шөптер
Ізіме өскен шөп шығар, кім біледі?!
Біреулердің асығы алшы тұрған,
Мынау арсыз тірлікте сан құбылған.
Қанішерден елімді сақта, Құдай,
Іздеріне шөп шықпай қан шұбырған.