file loc phone login_m arrow_left arrow_right author ca cat compl coms del down fav fav_del fav_m fav_m_del fb gp left like login mail od reply right search sort sort_down sort_m sort_up tw up view vk ya

  Өлеңдер ✍️

  04.03.2022
  548


Автор: Рафаэль Ниязбек

АНАМ МЕНІ КӨКТЕМДЕ ТУҒАН ЕДІ


Жамандықтың жерімнен көбі көшіп,
Күннен-күнге барады көңіл өсіп.
Айдарынан, қайтемін, жел ескенді,
Айдарымнан тұрғанда өмір есіп.
Тығырыққа тағдырым тірелгенде,
Күреңітіп ой кешем күрең белде.
Арпа ішінде бір бидай секілденіп,
Қара тобыр ішінде жүрем мен де.
Ірі мінез жоқ болса іргелі елде,
Қайда барам ішінде жүрмегенде?
Жаяу қалсам,
Қайтемін жүрегімді
Кісінетіп күреңдей мінбегенде.
Баурайында жетіліп Көктөбенің,
Талай дәурен басымнан өткен менің.
Анам мені көктемде туған еді,
Айналсын деп біріне көктеменің.
 Мен туғанда мойынын бұрған шынар,
Намысымды қалғысам бір қамшы




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу