Анекдот, әзілдер ✍️

Талантты ғалым, әйгілі әдебиет сыншысы Баламер Сахариев (1929–1979) бір жазушы досының тойына қатысып, ертеңінде басы ауырып көшеде келе жатады. Ерте көктемнің жылымық күндерінің бірі екен. Бұрылып кафелердің біріне кірейін десе, қалтасында көк тиыны жоқ. Сөйтіп, салы суға кетіп, жүдеп келе жатқанда қарсы алдынан ақын Мұзафар Әлімбай кездесе кетеді. Қуанып кеткен Баламер:

- Ауылымның қонғаны КИЗ-де деймін,

Бip өзіңнен басқаны іздемеймін, –

деп өлеңдете жөнеледі. Мұзағаң Баламердің сөзін шапшаң бөліп:

- Бұл күнде қалтамыздың түбі тесік,

Айналып біp соғарсың күзге дейін! –

деп бұрылып жүріп кетіпті.