Анекдот, әзілдер ✍️

Ақын Қабыкен Мұқышев (1920–1976) Ақмоланың бір мейманханасына орналасып, үш күн бойы бөлмесінен шықпай “тойлап” жатып алыпты. Төртінші күн далаға шықса, айнала аппақ қар, күн жарқырап шығып тұр екен.

“Апырмау, таң да атып қалған екен-ау” дейді Қабыкен таңданып.

- Қабеке, жалаңаяқ қар кешіп тұрғаныңыз не? – дейді қарсы жолыққан бір танысы.

Сонда Қабыкен аяғына бір қарапты да:

- Шабытым шамырқанған кезде табаным шыдатпай қызып кетуші еді, соны салқындатып тұрғаным ғой, – деп, табан астында сөз тауып, құтылып кетіпті.