Санама саялады үміт-арман,
Мен сені мәңгілікке ұмыта алман.
Көп келем бірге кезген күзгі баққа,
Жанымды осы ой ғана жылыта алған.
Сен едің арайлы шақ – атырабым,
Күзгі бақ.
Жел тонаған жапырағын.
Сені ойлап, көп күндерді батырамын,
Сені ойлап көп таңдарды атырамын.
Санамда сартап болған елес – біреу,
Ол – сенсің!
Теріс болған емес тілеу.
Күлімдеп тұрушы еді көз алдымда,
Суретің неге бүгін көмескілеу?
Тұрғандай зор бақыттың тосып үні,
(Біз ек қой – қос ғашықтың қосылымы).
Жанымыз бірге гүлдеп тұрушы еді,
Сен мені ойлайсың ба осы күні?
Өзіңді ойлай берем мен де күнде,
Сертіңді беріп жүрсің емге кімге?
... Кетіп-ақ қалар едім аспан жаққа,
Қимасым - өзің барсың, жер бетінде...