Өлеңдер ✍️

Бабамның қаны мен,
Анамның көз жасы бұлаған,
Сәбидің үніндей түйенің қомында жылаған.
Дұғасы сен едің,
Жайнамаз үстінде шәһид боп,
Тәңірден баһадүр құлының сұраған.
Еркіндік!
Жайлаған Орхон мен,
Бозоқтың боз жусан даласын.
Дұшпаны жыртса да жығалы жағасын,
Арманы сен едің,
Еркіндік!
Көк Түркі бабамның
Бөрідей ұлыған,
Жалаумен жазатын жарасын.
Жолыңда үзіліп үміттер,
Бағыты бедерсіз болғанда арманның,
Өтеуі кешегі кер заман өксіген таңдардың,
Еркіндік!
Сен келдің!
Ақ туы астына,
Елім деп еміреніп,
Жұртым деп тебіренген,
Керей мен Жәнібек хандардың!
Бағы асып айбынды,
Жорықта жан берген батырдың.
Жауымның көбесін қақ жарып,
Жебе боп атылдың.
Еркіндік!
Қол созым қалғанда,
Сағымға айналдың,
Содан соң...
Хан Кене секілді аһ ұрдым.
Алты алаш жиылып,
…