Өлеңдер ✍️

Алыстап ем қасыңнан аз күн көрмей,
Көңіліңді торлады наз мұң нендей?
Қаламыңның ұшында тұрған өлең,
Мен туралы...
Отырсың жазғың келмей.
Бір ашылмай тұнжырап қас-қабағың,
Кіргізбеді білемін ас та дәмін.
Мен көрініп қалғанның кесірінен,
Қолайнаңды сындырып тастағаның.
Білесің бе?
Жоқ қазір сенің мүлкің,
Жаның менде,
Сезімге желінді рухың.
Менің жылап жүргенім сенің жасың,
Сенің күліп жүргенің менің күлкім...
Сәл мұңайсам күйзелтем, күрсіндірем,
Әнге салсам, сыйлаймын тылсым бір ем.
Ұйықтамайтын болдым мен алатаңға,
Себебі, сен көп ұйықтап жүрсің, білем!
Сағынышын өкпелеп әйгілеген,
Өкпесіне көл тоңып, ай жүдеген.
Жеті түнде аспанды жарып жеткен,
Сенің жазған өлеңің, әй, мына өлең!...